Vlak na zijn eenentwintigste verjaardag heeft mijn jongste zoon het nest verlaten. In de weken voorafgaande aan zijn vertrek was hij aan het opruimen en wegdoen. Opeens lukte dat, terwijl hij het in alle jaren daarvoor niet voor elkaar kreeg.

En hoe! Het was voor mij zowel een verrassing als heel mooi om te zien hoe hij dingen weg kon doen die hij niet meer gebruikte, niet meer nodig had of niet leuk meer vond. Een paar keer kwam hij even checken bij mij of en hoe hij iets weg zou doen, maar voor het overgrote deel kon hij zelf heel goed beslissen over zijn overtollige spullen. Het lokale prikbord op Facebook, Marktplaats, vrienden, de kringloop en de stort, overal ging het heen! Jong geleerd …?